Rozdział 5

Z okazji dnia dziecka oraz tego że moja pralka umarła macie piątkę :)

 

-         Czekałem na ciebie

-         Fajnie. Możesz mi wreszcie powiedzieć co robisz po nocach?

-         Nie muszę ci się ze wszystkiego tłumaczyć

-         Znów zaczynasz?

-         Chyba ty zaczęłaś

-         A weź zamknij się już

-         Nie mów mi co mam robić.

-         Spadaj buraku. – powiedziałam i poszłam na balkon

Siedziałam tam chwilę aż przyszedł David, przytulił mnie od tyłu, pocałował w policzek i powiedział :

-         Kocham Cię.

-         Wiem, Ja Ciebie też.

-         Przepraszam, ale nie mogę ci nic powiedzieć. Dowiesz się niedługo.

-         Okej wybaczam. Stresujesz się tym meczem z United?

-         No tak trochę, trener nam mówi że musimy wygrać żeby zdobyć jak najwięcej punktów. To dla nas ważne

-         No wiem wiem, chodź zrobimy obiad. – odparłam i ruszylismy do kuchni

Po obiedzie wybraliśmy się na długi spacer ponieważ pogoda w dalszym ciągu była świetna.

Przyszedł dzień meczu z MU. Chłopakom z Chelsea nie poszło aż tak źle, 0:1 i 3 punkty na konto niebieskich to dobry wynik. W środę czeka ich kolejny mecz z Tottenhamem, następny grają w sobotę z Aston Villą którą ograli już 8:0 i nastepnie w środę 15 maja w moje urodziny czeka ich finał ligi europejskiej z Benfica Lizbona dawnym klubem Davida.

Ale wracając do Tottenhamu. Mecz zakończył się wynikiem 2:2. i po 1 punkcie dla każdej z drużyn. Po meczu drzwi naszego zatrzasnęły się z hukiem. Wściekły David rzucił torbę treningową w kąt przedpokoju i przyszedł do salonu gdzie ja oglądałam film.

-         Cześć. Gdzie jest obiad do cholery? Zapytał piłkarz

-         W kuchni a gdzie ma być?

-         Gdzie w kuchni?

-         Na kuchence. Ślepy jesteś? Weź sobie – odpowiedziałam, wstałam z kanapy i zamierzałam wyjść do sklepu.

-         A ty gdzie? Zapytał Luiz i chwycił mnie za nadgarstek.

-         Chyba nie muszę ci się ze wszystkiego tłumaczyć. Puść mnie kretynie.

-         Znowu zaczynasz?

-         Ide do sklepu. Weź się ogarnij. – powiedziałam, wzięłam torebkę i wyszłam z mieszkania.

-         Kup mi nutellę. – krzyknął z balkonu , kiedy byłam już na dole,

Zrobiłam najpotrzebniejsze zakupy w pobliskim sklepie i wróciłam do Davida.

-         Masz nutelle? Zapytał od razu gdy tylko zamknęłam za sobą drzwi.

-         Mam. Łap. – odpowiedziałam i rzuciłam słoikiem w jego stronę.

Dzięki. Kochana jesteś. Chodź coś ci pokażę. – odparł i zaczął mnie ciągnąć w stronę sypialni.